สองวันนี้มีสองเหตุการณ์ให้ต้องปักธงแดงในใจ
14 ม.ค. 52 ไปโรงเรียน คือจุฬานั่นแหละ แต่ชอบเรียกว่าโรงเรียน ก็โหมไฟเล็กน้อย อากาศเย็นเป็นครั้งคราว รายงานส่งวันเสาร์ไง เก๊าะไปห้องสมุดของคณะวิทยา ไปถึงก็เดินดุ่มๆ ไปถามเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งเดินลงบันไดมาว่าห้องสมุดอยู่ไหรเหรอ น้องเค้าก็ตอบอย่างดี ว่าขึ้นไปเลี้ยวซ้ายค่ะ แต่ก็มองแบบแปลกๆ เหมือนจะถามว่าพี่แน่ใจเหรอ
คำถามของน้องได้รับคำตอบเดี๋ยวเน้..
ป้ายหน้าห้องสมุดบอกว่า "กรุณาแต่งกายสุภาพ กางเกงยีนส์ เสื้อยืด ห้ามเข้าใช้ห้องสมุด" โอ้ววว นั่นมันห้ามกรูชัดๆ พระเจ้า กฏนี้ยังมีบังคับใช้ด้วยเหรอ (วะ) หอกลาง (ซึ่งเป็นห้องสมุดของทั้งจุฬา ใหญ่กว่า เดิ้นกว่า และเดินไกลกว่า) เขายังไม่ว่าอะไรซักคำ เอาวะ ลองดู ดีกว่าต้องมาอีกรอบ ไม่ใช่ใกล้ๆ ถึงน้ำมันจะลดราคาแล้วก็เหอะ
ผลักประตูเข้าไปยืนเก้ๆกังๆ น่านนน มาเรยยย พุ่งปราดมาราวกับกดปุ่ม "กางเกงยีนส์ห้ามเข้าค่ะ เค้ามีกฏ" เออ ก็พึ่งเห็นตอนเดินเข้ามานี่ล่ะ พยายามจะให้เหตุผล ชีก็ยังย้ำประโยคเดิม ปุ่มค้างเรอะไงน้อง ก็บอกอยู่นี่ว่าพึ่งจะรู้ เห็นท่าไม่ดี เลยเลี่ยงไปต่อรองกับบรรณารักษ์ นี่ก็โดนกดปุ่มมาอีกคน "แต่งตัวไม่เรียบร้อย กางเกงยีนส์ ห้ามเข้า"
เออ พูดหนเดียวก็เข้าใจแล้ว สื่อสารกับแมวที่บ้านยังทำได้ คุณพูดภาษาไทย ดิชั้นฟังออกค่ะ จะจำไว้ใช้คราวหน้า คราวนี้แต่มันมาแล้ว จะให้กลับบ้านไปเปลี่ยนเหรอคะ ทำไมฟระ ใส่แล้วลุกนั่งไม่สะดวกจะพาลชนชั้้นหนังสือโค่นรึไง เอาล่ะ สินค้ายังไม่ได้ สู้ต่อไปค่ะที่รัก
"ก็พึ่งจะรู้นี่ล่ะค่ะว่ามี ไม่ใช่คนแถวนี้ เรียนปริญญาโท ชุดนักเรียนไม่มี ไปห้องสมุดอื่นเค้าก็ไม่เห็นมีบังคับ" เอ๊อ..เจ้าหน้าที่คณะนี้ปุ่มค้างกันทุกคนเว้ยเฮ้ย "เค้ามีระเบียบอยู่ ต้องใส่กระโปรงแต่งตัวเรียบร้อย"
"คงยากค่ะเจ๊ ที่บ้านไม่มีกระโปรงค่ะ ปริญญายังไม่คิดจะรับเลยค่ะ ถ้าเรียนจบเนี่ย" ก็ได้แต่จินตคณิต คิดในจายย แต่ก็กัดฟันตอบไปด้วยอาการนบนอบว่าไหนๆ ก็มาแล้ว ลางานมางู้นงี้ จะให้กลับไปเปลี่ยนก็คงไม่ไหว ขออนุญาต (เมิง) ดูหนังสืออ้างอิงเล่มเดียวแหละค่ะ (กรุณาอย่างี่เง่าตามกฏที่คุณตั้ง) เจ๊คงรำคาญเลยยอมให้เข้าสัมผัสบริการอันทันสมัย แต่ก็ไม่วายเขวี้ยงค้อนมาสองสามอัน
ดีว่าหัวหูไม่แตก สรุปก็แถกไถไปได้สำเร็จ ยังไงพรุ่งนี้กรูก็ไม่มาอีกรอบแน่ๆ คันปากอยากจะถามยิกๆ ว่าใยสังเคราะห์ในกางเกงยีนส์นี่จะทำปฏิกริยาให้กระดาษเสื่อมเร็วเหรอคะ พอดีไม่ใช่เด็กวิทย์อ่ะค่ะ พี่น้อง ชั้นไปเรียนเมืองนอกเมืองนาไม่เห็นมีใครมาว่าแต่งตัวไม่เรียบร้อย เอาเสื้อผ้าไปหาความรู้เหรอไง มิน่า อนาคตของชาติ...
ตกเย็นเลยต้องสงบสติอารมณ์ด้วยข้าวชุดของร้านที่ให้เติมข้าวฟรีไม่อั้น อย่างอื่นคิดตังแหลก ก็ทำไมไม่อัดข้าวมาแน่นๆ ซะแต่แรกเลยฟระ จะได้ไม่ต้องเรียกเติมให้เหนื่อยกันทั้งสองฝ่าย พออิ่มแล้วกลับบ้านมาเขียนเมล์หาเพื่อนร่วมชั้น ก็เลยบ่นคร่าวๆ ตามประสา มีคุณน้องตอบมา 1 คน แบบงงๆ ว่าพี่ทำได้ด้วยเหรอ ของน้องเค้าไป ไม่เห็นมีใครว่า ไปสามคน ก็ใส่สามคน เหตุการณ์เรียบร้อยดี ได้สินค้าตามที่ต้องการ
Is it just me?
ก็ลืมไปว่าหน้าตาไม่อำนวยผล
--------
ลืมเรื่องปสด. ของเมื่อวานไปแล้วเรียบร้อย
ไม่เครียด คราวหน้าไปจะใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงผ้ารองเท้าหนังเรยค่ะ
แต่กระโปรงนี่ไม่มีจริงๆนะคะ คุณ
สองชั่วโมงที่แล้ว นั่งดู NCIS ตอนใหม่อย่างตั้งใจ เพราะซับไตเติ้นยังไม่มี ก็บังเกิดเสียงปรึ๊งๆๆๆ ในแช็ทมาสี่ทีติดกัน อืมม สงสัยจะร้อนใจ...ใครมาเรียกกันตอนนี้ ชั้นดูหนังอยู่ ไม่ชอบให้ขัดจังหวะ
pause...แก ชั้นอยากตาย ไปซะเดี๋ยวนี้ ตอนนี้...
อะไรของมันวะเนี่ย อยู่ก็มาอยากตายใส่ จึงตอบไปว่า
"ก็เอาสิ ไม่ห้าม เพื่อนย่อมส่งเสริมเพื่อน"
play...ดูหนังต่อก่อนนะ เขากำลังซ้อนแผนกันอยู่
เพื่อนคงเริ่มอะไรติดคอ แต่เดาเอาว่าความอยากเหล้าเอ้ย เล่ามีมากกว่า เลยพิมพ์ตอบกลับมาหนึ่งชุดใหญ่ ได้ความว่าไปประชุมคอนโดมาแล้วที่ประชุมตอบว่าไม่มีนโยบายการประกันอัคคีภัย เพื่อนจึงเริ่มอาการปริวิตกไปต่างๆนาๆ ทำไงดีล่ะทีนี้ วิบากกรรมมาแล้ว
pause...ด้วยความรำคาญ หนึ่ง ฉันดูหนังอยู่ สอง เมิงขัดจังหวะกรูด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง สาม เรื่องไม่เป็นเรื่องนี้มีมาบ่อยๆ สี่ วิบากกรรมคืออะไรเหรอ ชั้นมันคนห่างวัด ห่างพระพุทธรูป ไม่เคยดิ้นรนหาธรรมเพื่อปฏิบัติตามแฟชั่น ฯลฯ ก็เลยถามไป
"ก็แล้วยังไงเหรอ มันไหม้ไปแล้วรึ"
play...ตกลง ดั๊กกี้เค้าฆ่าคนจริงๆเหรอ
เพื่อนก็เกิดอาการคอแข็ง ย้อนมาว่า "พูดไปแกก็ไม่เข้าใจ ไม่เป็นไร"
stop...เดี๋ยวนะ หยุดดูก่อนก็ได้
เอ๊า..อยู่ๆ ก็มาอยากตายใส่ พอถามได้ความว่าคุณยังยึดติดกะอะไรตั้งเยอะตั้งแยะ กลัวคอนโดหาย ไฟไหม้ มาเล่นศัพท์สูงวิบากกรรมใส่ดิฉัน (ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรอยู่ดี) พอพยายามจะชี้ทางสว่างให้ ดันมาโวยวายหาว่าเราไม่เข้าใจซะงั้น
ถามว่าแล้วถ้ามันไหม้จริงๆ คุณทำอะไรได้ หรือถ้ามันไหม้แล้วคุณติดอยู่ในนั้น มีประกันอัคคีภัยแล้วไง รอดตายไหมล่ะ แล้วถ้าบังเอิญตายไปจริงๆ คอนโดน่ะเอาไปด้วยได้ไหม อย่างมาก เขาก็เผาไปให้ จะได้รึเปล่าก็ไม่มีใครรู้อีกจนกว่าจะตาย หรือจะยอมเป็นผีสิงอยู่ในนั้นล่ะ เอางั้นเรอะ
ก็ไม่มีใครรู้ รู้แค่ตอนนี้มันยังไม่ไหม้ ยังไม่มีใครตาย ทุกคนสบายดี จะหาเรื่องมาสุมกบาลทำไมให้งง นั่งเอ็นจอยชีวิตไปไม่ดีรึ บ้านช่องก็สวยๆ ทีวีก็จอใหญ่ (เคยไปมาแล้วค่ะ ของเค้าดีจริงๆ)
แล้วตกลง ใครกันแน่ (วะ) ที่ไม่เข้าใจซักที
Is it just me?
สองเรื่องก็มีอยู่เท่านี้
จะเป็นเพราะหน้าชวนตี ทัศนคติชวนโดนเตะ ก็ช่างเหอะ
แต่พี่น้องคะ ถ้าชีวิตออกจะดี งานการมีทำ บ้านไม่มีใครมายึด ก็อย่างี่เง่ากันนักเลยนะคะ
